-
1 narzą|d
m (G narządu) Biol. organ- być dawcą narządu to be an organ donor- narządy ruchu motor organs- narządy wewnętrzne internal organs- □ narząd synergiczny Anat. synergistic organ, synergist- narząd ciemieniowy Zool. parietal organ- narząd głosowy Anat. vocal organ- narząd rodny Anat. generative organ- narząd równowagi Anat. organ of balance- narząd statyczny Zool. vestibular apparatus- narząd wydalniczy zw. pl Anat. excretory organ- narząd wzroku Anat. sight organ- narządy analogiczne Biol. analogous organs- narządy ekscesywne Biol. excessive organs- narządy genitalne Anat. genital organs- narządy homologiczne Biol. homologous organs- narządy mowy Jęz. speech organs- narządy płciowe roślin Bot. sexual organs of plants- narządy szczątkowe Biol. vestigial organs- narządy zmysłowe Anat. sense organs- rozrost narządu Med. hypertrophy (of an organ)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzą|d
-
2 równowa|ga
f sgt 1. (stała postawa) balance- narząd/zmysł równowagi an organ/the sense of balance- utrzymać a. zachować równowagę to keep one’s balance- stracić równowagę to lose one’s balance- usiłował złapać równowagę he tried to catch his balance2. (spokój) balance, equilibrium- równowaga psychiczna sb’s mental balance a. equilibrium- odzyskać równowagę to recover one’s mental equilibrium- wytrącić kogoś z równowagi to throw sb off balance przen.- wyprowadzić kogoś z równowagi to make sb angry3. (stabilizacja) balance- równowaga sił the balance of power- równowaga ekologiczna ecological balance- zachowywać równowagę między czymś a czymś to maintain a balance between sth and sth- naruszyć a. zachwiać równowagę to upset a. disturb the balance- na rynku panuje równowaga supply and demand are balanced- dla równowagi for the sake of fairness4. Fiz. balance 5. Sport deuce- □ równowaga chwiejna Fiz. unstable balance- równowaga stała Fiz. stable balanceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > równowa|ga
См. также в других словарях:
narząd — m IV, D. u, Ms. narząddzie; lm M. y «część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego, pełniąca określone funkcje, mająca swoistą budowę, wygląd, położenie; organ» Narządy słuchowe, smakowe, oddechowe, wydalnicze, rozrodcze, rodne, płciowe.… … Słownik języka polskiego
równowaga — ż III, CMs. równowagaadze, blm 1. «stan ciała, w którym działające na nie siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu» ∆ fiz. Równowaga stała «równowaga, przy której ciało po wychyleniu wraca do pierwotnego położenia» ∆ Równowaga… … Słownik języka polskiego
skroniowy — przym. od skroń w zn. 1 ∆ anat. Kość skroniowa «kość mózgoczaszki (parzysta) człowieka i ssaków wchodząca w skład ścian bocznych i podstawy czaszki; otacza narząd słuchu i narząd równowagi» ∆ Płat skroniowy «część półkuli mózgu leżąca pod łuską… … Słownik języka polskiego
równowaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. równowagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naturalne położenie ciała w przestrzeni, w czasie spoczynku lub ruchu, warunkujące właściwe funkcjonowanie żywego organizmu :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
płetwa — ż IV, CMs. płetwawie; lm D. płetw 1. «narząd ruchu i utrzymywania równowagi u zwierząt wodnych u ryb błoniasty fałd skórny z promieniami kostnymi lub chrzęstnymi, u ssaków morskich przekształcona kończyna (np. u fok, morsów) lub duży, mocny fałd… … Słownik języka polskiego
ucho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, lm M. uszy, D. uszu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} narząd słuchu i równowagi u kręgowców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalenie ucha. Zatkać uszy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
